De CSRD-richtlijn verplicht bedrijven om gedetailleerd te rapporteren over de impact van hun activiteiten op het milieu, de maatschappij en goed bestuur (ESG). De normen waaraan bedrijven zich moeten houden zijn de European Sustainability Reporting Standarts (ESRS). De Europese Commissie nam de ESRS aan als een handeling voor de CSRD rapportage. De standaarden hebben als doel de rapportage over ESG-factoren van bedrijven binnen de EU nauwkeuriger en gestandaardiseerd te maken.
Europese standaarden 1 en 2
ESRS 1: Bevat algemene vereisten en legt de belangrijkste concepten uit van dubbele materialiteit, rapportage over de waardeketen en hoe duurzaamheidsinformatie moet worden verzameld en gepresenteerd.
ESRS 2: Bevat algemene openbaarmakingsvereisten met betrekking tot governance, strategie, impact, risico- en opportuniteitsmanagement en targets.
De ESRS bestaat uit 12 standaarden:
- Environmental-standaarden (E1 t/m E5) behandelen klimaatverandering, vervuiling, water- en mariene hulpbronnen, en grondstofgebruik en circulaire economie.
- Social-standaarden (S1 t/m S4) behandelen eigen werknemers, werknemers in de waardeketen, getroffen gemeenschappen, en klanten en eindgebruikers.
- Governance-standaard (G1) behandelt zakelijk gedrag.
Zie hier alle standaarden door EFRAG.
Het basisprincipe van rapportage volgens de ESRS is de materialiteitsanalyse. Bedrijven die vallen onder de CSRD moeten een analyse uitvoeren om te bepalen welke standaarden en rapportageverplichtingen relevant zijn voor hun specifieke situatie. Hierbij wordt gebruik gemaakt van het concept van ‘dubbele materialiteit‘.
Note:
De ESRS maakt onderscheid tussen verplichte en optionele rapportageonderdelen. Hoewel elke onderneming een materialiteitsanalyse moet uitvoeren, zijn zij niet verplicht om de resultaten daarvan te delen.
Het is ook belangrijk op te merken dat sommige rapportageverplichtingen niet onmiddellijk van toepassing zijn in het eerste jaar van de ESRS. Bijvoorbeeld, in het eerste jaar mogen bedrijven informatie achterwege laten over verwachte financiële effecten met betrekking tot zaken zoals water, biodiversiteit en grondstofgebruik.
